Urodził się 5 maja 1960 w Rzeszowie[1], a dorastał w Malawie[2]. Ukończył Technikum Budowlane w Rzeszowie i w 1980 złożył egzamin dojrzałości. Następnie przez trzy lata pracował w wyuczonym zawodzie, jednocześnie będąc piłkarzem Waltera i Zelmeru Rzeszów oraz Strumyku Malawa. W latach 1983–1989 odbył studia w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu[1]. 13 stycznia 1989 otrzymał święcenia diakonatu[3], a 14 czerwca 1989 został wyświęcony na prezbitera przez biskupa diecezjalnego przemyskiego Ignacego Tokarczuka[1]. W latach 1992–1994 kontynuował studia w zakresie teologii duchowości na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, kończąc je ze stopniem licencjata[1]. W latach 1996–2000 odbył studia na Papieskim Uniwersytecie Świętego Tomasza z Akwinu w Rzymie, które uwieńczył doktoratem z nauk teologicznych na podstawie dysertacji Pokora i jej znaczenie w życiu chrześcijańskim. Studium ascetyczno-duchowe na podstawie pism Sł. B. ks. Jana Balickiego[1][3].
W latach 1989–1992 był wikariuszem w parafii św. Stanisława Biskupa w Rymanowie-Zdroju[4]. W latach 1994–1996 pracował jako sekretarz arcybiskupa Józefa Michalika[1]. W latach 2000–2001 był rekolekcjonistą w Ośrodku Formacji i Kultury Chrześcijańskiej w Jarosławiu. Pełnił funkcję opiekuna rodzin dotkniętych problemem alkoholowym skupionych we wspólnocie Hufiec Maryi. Był postulatorem w procesie beatyfikacyjnym męczenników II wojny światowej z archidiecezji przemyskiej: rodziny Józefa Ulmy, Julii Buniowskiej oraz księży Jana Siuzdaka i Marcina Tomaki[1]. W 2009 został kanonikiem gremialnym Przemyskiej Kapituły Metropolitalnej[3].
W 2001 został ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu[1]. W przemyskim seminarium prowadził wykłady z teologii duchowości, hagiografii oraz zajęcia z języka włoskiego[3].
20 kwietnia 2013 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji przemyskiej i biskupem tytularnym Chełma[5][6]. Święcenia biskupie otrzymał 20 maja 2013 w archikatedrze przemyskiej. Udzielił mu ich Józef Michalik, arcybiskup metropolita przemyski, w asyście arcybiskupa Celestina Migliorego, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Adama Szala, biskupa pomocniczego przemyskiego[7]. Jako dewizę biskupią przyjął słowa „Veritatis Evangelio servire” (Służyć Ewangelii Prawdy)[8].
W strukturach Konferencji Episkopatu Polski został w 2017[9] delegatem ds. Ruchów, Grup, Wspólnot i Stowarzyszeń Intronizacji Jezusa Chrystusa[10].
W 2017 został kapelanem Zakonu Rycerzy i Szpitalników św. Łazarza z Jerozolimy i objął funkcję protektora duchowego komandorii podkarpackiej[11].
W 2020 asystował w sakrze Krzysztofa Chudzia, biskupa pomocniczego przemyskiego[12].